دسته بازی گوگل مدل Google Stadia Controller در بروزکالا

برند

داستان گوگل در سال ۱۹۹۸ با یک موتور جستجوی ساده شروع شد که حالا به یکی از قدرتمندترین شرکت‌های فناوری جهان تبدیل شده است. لری پیج و سرگئی برین، دو دانشجوی دکترای دانشگاه استنفورد، الگوریتمی طراحی کردند که کیفیت نتایج جستجو را متحول کرد و پایه‌گذار امپراتوری گوگل شد.

گوگل از یک موتور جستجو فراتر رفت و خدماتی مانند Gmail، Google Maps، Android، YouTube و Google Drive را به زندگی میلیاردها نفر وارد کرد. این شرکت همیشه سعی داشته با نوآوری‌های جسورانه، مرزهای تکنولوژی را جابه‌جا کند—از عینک‌های هوشمند Google Glass گرفته تا خودروهای خودران Waymo و پروژه‌های تحقیقاتی در حوزه هوش مصنوعی.

یکی از این تلاش‌های جاه‌طلبانه، گوگل استیدیا بود؛ پلتفرمی که قرار بود بازی ابری را به جریان اصلی تبدیل کند. هرچند سرویس استیدیا در سال ۲۰۲۳ متوقف شد، اما نشان داد که گوگل همچنان حاضر است ریسک کند و ایده‌های بزرگ را آزمایش کند. امروز گوگل با زیرساخت ابری قدرتمند، سیستم‌عامل Android، دستیار هوشمند Google Assistant و سخت‌افزارهایی مانند Pixel و Nest، همچنان پیشرو در دنیای دیجیتال است.

گوگل داستان شرکتی است که با جستجو شروع کرد، اما امروز تعریف‌کننده آینده فناوری است—جایی که هوش مصنوعی، ابر و اتصال همه‌چیز، مرکز نوآوری‌های آن را تشکیل می‌دهند.

مقدمه

گوگل استیدیا (Google Stadia) یکی از پروژه‌های جاه‌طلبانه اما کوتاه‌عمر این شرکت بود که هدف آن تحول در صنعت بازی ابری (Cloud Gaming) بود. با وجود تعطیلی سرویس در اوایل سال ۲۰۲۳، کنترلر اختصاصی آن به عنوان یک محصول سخت‌افزاری مستقل باقی ماند.

این دسته که در ابتدا صرفاً از طریق اتصال Wi-Fi با زیرساخت استیدیا ارتباط برقرار می‌کرد، دارای تراشه بلوتوث غیرفعال نیز بود. گوگل پس از توقف سرویس، با انتشار یک آپدیت رسمی فریمور، قابلیت بلوتوث این دستگاه را فعال کرد و آن را به یک کنترلر بلوتوثی استاندارد تبدیل نمود.

در نتیجه، استیدیا کنترلر امروز به عنوان یک محصول مستقل قابل ارزیابی است که سازگاری گسترده‌ای با پلتفرم‌های مختلف دارد و می‌تواند انتخابی مقرون‌به‌صرفه برای گیمرها باشد.

طراحی و کیفیت ساخت

طراحی صنعتی استیدیا کنترلر توسط تیم طراحی سخت‌افزار گوگل—همان گروهی که مسئول محصولات Pixel و Nest است—انجام شده و این هویت برند در ظاهر محصول کاملاً مشهود است. فرم‌فاکتور کنترلر، ترکیبی متعادل از زبان طراحی کنترلرهای Xbox و PlayStation را نشان می‌دهد؛ نه زاویه‌داری و برجستگی‌های مشخص Xbox را دارد و نه کانتورهای کشیده و سنتی DualShock.

نتیجه، یک محصول مینیمالیستی و مدرن است که با وجود ظاهری ساده، ارگونومی بسیار مناسبی ارائه می‌دهد. توزیع وزن در این کنترلر با دقت محاسبه شده و مرکز ثقل آن به‌گونه‌ای تنظیم گردیده که در طول جلسات بازی طولانی، خستگی دست را به حداقل برساند.

کیفیت مواد به‌کار رفته در بدنه و دکمه‌ها در سطح مناسبی قرار دارد و حس پریمیوم بودن را منتقل می‌کند. رنگ‌بندی‌های متنوع محصول نیز به جذابیت بصری آن افزوده و به کاربران امکان انتخاب بر اساس سلیقه شخصی را می‌دهد.

رابط کنترلی و کیفیت دکمه‌ها

چیدمان دکمه‌ها در استیدیا کنترلر کاملاً استاندارد است و با اصول طراحی کنترلرهای نسل جدید همخوانی دارد. دو آنالوگ استیک در وضعیت موازی، دکمه‌های عملکردی چهارگانه با رنگ‌بندی مشخص، D-Pad و تریگرهای شانه‌ای، همگی به شکلی آشنا برای گیمرها طراحی شده‌اند.

پاسخ‌دهی مکانیکی دکمه‌ها در سطح قابل‌قبولی است و فیدبک لمسی مناسبی ارائه می‌دهند. تریگرها هرچند به نرمی و دقت تریگرهای کنترلرهای Xbox نیستند، اما عملکرد رضایت‌بخشی دارند و در کاربری واقعی، محدودیت خاصی ایجاد نمی‌کنند.

دکمه‌های اختصاصی استیدیا که قبلاً برای دسترسی سریع به امکانات سرویس طراحی شده بودند، اکنون کاربرد محدودی دارند اما از نظر بصری و عملکردی، مزاحمتی در تجربه کاربری ایجاد نمی‌کنند.

عملکرد باتری و سیستم شارژ

پس از فعال‌سازی قابلیت بلوتوث، کنترلر با استفاده از پروتکل Bluetooth Low Energy (BLE) عمل می‌کند که باعث بهینه‌سازی قابل‌توجه مصرف انرژی شده است. در تست‌های عملی، دستگاه تا حدود ۸ ساعت استفاده پیوسته را پشتیبانی می‌کند که برای یک کنترلر بی‌سیم در این کلاس، عملکرد رقابتی محسوب می‌شود.

محدودیت اصلی در بخش باتری، سرعت شارژ است. زمان شارژ کامل باتری تقریباً ۳ ساعت است که در مقایسه با کنترلرهای مدرن که از فناوری شارژ سریع بهره می‌برند، مدت‌زمان نسبتاً طولانی به شمار می‌آید.

این موضوع نشان‌دهنده استفاده از سیستم شارژ استاندارد و نبود بهینه‌سازی‌های پیشرفته در این بخش است. با این حال، با برنامه‌ریزی مناسب و شارژ شبانه، این محدودیت در استفاده روزمره چندان مشکل‌ساز نخواهد بود.

قابلیت اتصال و سازگاری پلتفرمی

معماری اتصال اولیه استیدیا کنترلر بر اساس Wi-Fi Direct بود که ارتباط مستقیم با سرورهای ابری گوگل را فراهم می‌کرد. با تعطیلی سرویس، گوگل یک ابزار رسمی آنلاین منتشر کرد که از طریق آن کاربران می‌توانند فریمور دستگاه را به نسخه‌ای آپدیت کنند که ماژول بلوتوث داخلی را فعال می‌کند.

پس از این آپدیت، کنترلر مانند سایر دستگاه‌های بلوتوثی استاندارد قابل اتصال به پلتفرم‌های مختلف است. بهترین سطح سازگاری در محیط Steam مشاهده می‌شود. Steam Input این کنترلر را به‌طور کامل شناسایی کرده و تمامی دکمه‌ها و ورودی‌ها را به‌درستی نگاشت می‌کند.

همچنین پروفایل‌های کنترلی از پیش تعریف‌شده برای بسیاری از عناوین محبوب در دسترس است. در نتیجه، تجربه استفاده از این کنترلر در Windows، macOS، ChromeOS و Android کاملاً روان و بدون نیاز به پیکربندی پیچیده است.